Posts tagged - Alcohol

Verslavingszorg. Het gaat om geld verdienen.

zak-geldIk maak me druk over het gebrek aan ethiek op tal van terreinen. Waar je ook kijkt, gebrek aan integriteit, egoïsme en hebzucht tieren welig. In de verslavingszorg gaat het nog een stap verder. Daar gaat het over de rug van de gezondheid en het welzijn van mensen. Laat ik er maar eens duidelijk in zijn: het gaat om geld verdienen, punt.

12 stappen terug in de tijd

Het dominante behandelprogramma dat de verslavingszorg hanteert is het 12 stappen model, ook wel Minnesota model genoemd. Een methode die tenminste zeventig jaar geleden ontwikkeld is. Het idee is dat verslaving een ongeneeslijke, progressieve ziekte is die alleen met hulp van een hogere macht (enigszins) onder controle gehouden geworden kan worden. Onlosmakelijk verbonden aan de AA (Anonieme Alcoholisten) waar je zo vaak mogelijk met lotgenoten die ook ‘in herstel’ zijn (genezen kan immers niet) elkaar moed in kan praten om het vooral weer een dag of week vol te houden. Is dit nu wat we te bieden hebben sinds 1950? Voor wie er wat aan heeft, prima, maar de consensus score van het programma als het gaat om ‘blijvend van de alcohol af komen’ is op zijn best 10%. Rapportcijfer 1 dus. Veel uitval, terugval en herhaling in een programma dat veel weg heeft van een sekte. Spiritualiteit in groepsverband, weg met je eigen identiteit en eigen verantwoordelijkheid en vooral geen kritiek op wat we met z’n allen afgesproken hebben als de heilige waarheid. Voor wie kwaad denkt (of gewoon realistisch is) een prima programma om de verslavingsindustrie in stand te houden. Voor meer gefundeerde kritiek lees The irrationality of Alcoholics Anonymous.

Kansloze zorg in weelderige luxe

In een reportage van Vice onder de onheilspellende titel ‘From Rehab to a Body Bag’ wordt een korte impressie gegeven van de behandelpraktijken in de VS. Voor wie geld heeft of goed verzekerd is (the happy few) kun je je daar in weelderige luxe laten behandelen. Helaas is er geen enkele indicatie dat al deze luxe ook bijdraagt aan de kans dat je van je verslaving afkomt. Een kansloze behandeling blijft kansloos, ook als zit je in een kamer van $ 70.000 per maand met uitzicht op zee. Wat wel zeker is, is dat dergelijke prijskaartjes bijdragen aan een totale omzet van 35 miljard dollar in de VS voor de verslavingszorg. Daar zal geen prikkel van uit gaan om eens stevig op zoek te gaan naar betere behandelmethoden.

In Nederland springen klinieken ook in dit luxe segment. Bij SolutionS mag je voor veel geld ook naar Zuid-Afrika of Thailand onder het misleidende voorwendsel dat je ver weg van alledag wél gaat herstellen van je verslaving. Zelfs Jellinek heeft het geprobeerd met haar Retreat programma op Curaçao. Maar dat ontaardde in zo’n chaos dat deze variant inmiddels dood en begraven is.

Plotselinge verstandsverbijstering

In de Duitse pers nog een stukje over Baclofen onder de titel ‘Wundermittel gegen Alkoholismus?’. Een interview met Friedrich Kreuzeder een voorvechter van Baclofen in Duitsland die zelf met behulp van Baclofen al vier jaar van de alcohol af is. Aan het woord komt ook professor Tom Bschor, psychiater en verslavingsexpert. Bizar hoe een intellectueel opeens tot uitspaken komt die je zou verwachten van een ongeletterde leek. In feite doet hij een pleidooi om maar door te gaan met drinken, omdat je met Baclofen de ene verslaving inruilt voor de andere. ‘Iets slikken om een probleem op te lossen’ dat is toch eigenlijk wat een verslaving is. De insuline spuiter is in die definitie dus ook een junk. Nog maar eens speciaal voor deze ‘expert’ professor: Baclofen is niet verslavend, heeft niet de kenmerken van een drug omdat: a) je bij gebruik niet een euforische ‘high’ krijgt waardoor je aan het spul verslingerd raakt, b) je niet steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te verkrijgen, en c) je niet vervelende ontwenningsverschijnselen krijgt bij het stoppen met Baclofen, wat nu typisch het kenmerk is waardoor verslaafden hun middel weer zo hard nodig hebben. Bovendien, al zou Baclofen wél verslavend zijn, kan je dan niet beter aan Baclofen verslaafd zijn dan aan alcohol? In de wetenschap dat (te veel) alcohol schadelijk is voor zo’n beetje alles in je lichaam (nieren, lever en hersenen als eersten) en Baclofen niet. En die ‘vreselijke’ onzekerheid over de (bij)werkingen van Baclofen, zouden we dat risico dan maar niet voor lief moeten nemen? Natuurlijk hoef ik dit deze professor niet uit te leggen. Maar waarom verkondigt hij deze onzin dan?

Het eigen nest niet bevuilen

Als het zo beroerd gesteld is met de verslavingszorg, waarom pakt niemand dan de kans om het veel beter te doen? In Nederland is de verslavingszorgwereld gesloten met een typisch ‘ons kent ons’ karakter. Als we met elkaar afspreken dat we ons niet druk maken over de slechte prestaties die we eigenlijk met elkaar leveren, dan houdt iedereen zijn aandeel in de pot met (verzekerings)geld die te verdelen is. Mensen die autoriteit hebben op het terrein van verslaving en geacht worden onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek te doen naar effectievere behandelvormen, hebben nevenfuncties bij commerciële klinieken. Weg onafhankelijkheid, ethisch verwerpelijk en niet in het belang van verslaafden, waar het eigenlijk om moet gaan. Door zulke verbanden tussen wetenschap en commerciëlen bewandelt iedereen het middenpad. Nieuwe wegen bewandelen schaadt of de een of de ander, dus dat doen we niet. De farmaceutische industrie promoot nieuwe medicijnen (zoals Selincro) waarop patent rust, die daardoor duur zijn en vooral: waarmee geld te verdienen is. Waar geen haast gemaakt wordt met Baclofen (geen patent, niet duur, geen geld mee te verdienen) worden uit naam van wetenschappers wel positieve onderzoeksresultaten van dit soort medicijnen naar buiten gebracht. Zo is Selincro geregistreerd als medicijn tegen alcoholverslaving en mag het worden voorgeschreven, terwijl de onderzoeken flinterdun zijn en de eerste resultaten hooguit mager genoemd mogen worden. De producent van Selincro heeft recent door de Europese Commissie een boete opgelegd gekregen van bijna 94 miljoen euro wegens omkoping. Wie gelooft er nog in de goede intenties van deze partijen? Hoe straalt dit af op de wetenschappers die het medicijn aangeprezen hebben?

De verslavingszorg in Nederland zit gevangen in haar eigen web van wederzijdse belangen. De dringend noodzakelijke verbetering van de verslavingszorg gaat om die reden niet geïnitieerd worden vanuit de bedrijfstak zelf. Je bevuilt het eigen nest niet. De politiek zit te slapen of wil het niet zien (het gaat ook nog eens om heel veel maatschappelijk geld) en de media durven hun handen aan het dossier niet te branden. De hoop is gevestigd op de verslaafden zelf, die steeds mondiger worden en beter geïnformeerd raken (internet). De kracht van het medicijn Baclofen ook, en de ontwikkelingen daaromtrent in Frankrijk. Als de onvermijdelijke doorbraak komt hebben degenen die steeds hun verantwoordelijkheid ontlopen hebben, wel wat uit te leggen. Gelukkig is de verslavingszorg niet ‘too big to fail’. Er mee weg komen zal niet zo makkelijk worden.

22 reacties

Baclofen onderzoek Duitsland: 68% abstinent.

Baclofen D

Misschien toch zien, horen en praten in Duitsland

Een bemoedigend bericht uit Duitsland, vooral ook voor de Duitse alcohol patiënten die de ontwikkelingen omtrent Baclofen nauwgezet volgen (zoals op het Duitse Baclofen forum). Op 13 april 2015 zijn de resultaten gepubliceerd van een Duits dubbelblind onderzoek naar het effect van Baclofen in hoge doseringen bij alcohol patiënten. Onderzoeken met lagere doseringen (30 tot 80 Mg) hebben een gemengd beeld laten zien. Bij dit onderzoek was de gemiddelde dosering 180 Mg, de hoogste dosering 270 Mg. In lijn met recente Franse onderzoeken: ruim 68% van de Baclofen groep was abstinent gedurende de 12 weken durende onderzoeksperiode tegen ruim 23% van de placebo groep (patiënten die het nepmiddel kregen). De bijwerkingen waren beperkt en goed te verdragen. Hiermee wordt het potentieel van Baclofen voor de behandeling van alcoholverslaving bevestigd (conclusie onderzoek).

In het volgende videofragment legt Dr. Christian Müller, leider van het onderzoek, wat zaken uit met betrekking tot Baclofen en de werking op alcoholverslaving: http://www.mdr.de/exakt/die-story/video276698.html .

Samenvattend (voor wie het Duits niet machtig is) het antwoord op de vragen uit de video:

Waarom is het zo moeilijk verslavingen te behandelen?

Men weet nog niet hoe een verslaving precies werkt, waar het precies fout gaat in de hersenen en hoe daar dan op ingegrepen moet worden. Het lijkt met het beloningssysteem van de hersenen te maken te hebben. Bovendien spelen genetische en omgevingsfactoren een rol. Naast therapeutische maatregelen lijkt Baclofen daar een ondersteunende genezende werking te hebben.

Voor welke patiënten werkt Baclofen?

Net als bij andere medicijnen werkt Baclofen voor bepaalde mensen en voor anderen niet. Aan de hand van bepaalde kenmerken zal de medicatie per patient afgestemd worden.

Hoe werkt Baclofen?

Dat is nog niet precies bekend. Uit dierenexperimenten is op te maken dat het ingrijpt op het beloningssysteem van de hersenen. Daarbij moet er wel een hogere dosering Baclofen gebruikt worden om het gewenste effect te krijgen.

Wat kost een behandeling met Baclofen?

Een behandeling met een hoge dosering Baclofen kost ongeveer 3 euro per dag. Dat is goedkoper dan de behandeling met andere medicijnen.

Wat weet men over de bijwerkingen (van Baclofen)?

De bijwerkingen zijn beperkt tot soms slaperigheid en spierverslapping. De meeste mensen geven aan dat te kunnen verdragen. Een voordeel kan zijn dat Baclofen bij een terugval (weer alcoholgebruik), voor zover we nu weten, niet tot een zware wisselwerking leidt.

Wat dat laatste betreft maak ik een kanttekening. Een glaasje wijn of bier drinken met Baclofen zal geen probleem zijn. Zwaar drinken kan echter wel eens levensgevaarlijk zijn, omdat Baclofen als spierverslapper in combinatie met de verslappende werking van alcohol je ademhaling ernstig kan onderdrukken. 

Goed nieuws

Positief dat dit onderzoek in Duitsland gedaan is. Frankrijk loopt voorop (er lopen nog twee onderzoeken) en dat kan leiden tot een ‘daar heb je ze weer’ reactie (bij de sceptici). Goed ook dat het onderzoek is gedaan met hoge doseringen Baclofen. Onderzoeken met (te) lage doseringen Baclofen hebben alleen maar tot gevolg dat de conclusie wordt getrokken dat het toch niet werkt. Dat gebeurt ook bij de verslavingsarts die als compromis 30 Mg voorschrijft.

Laten we hopen dat dit bijdraagt tot een snellere erkenning van Baclofen als medicijn tegen alcoholverslaving.

8 reacties

Positief blijven in een wereld die niet wil

De weg omhoog

De weg omhoog

Het is al enige tijd geleden dat ik een bericht gepubliceerd heb op deze website. Dat zou anders geweest zijn in het geval er nieuwe ontwikkelingen te melden zouden zijn geweest inzake Baclofen als hulpmiddel bij de behandeling van alcoholproblemen. Het is stil, ook omtrent de Baclofen studie van de UvA. Het aantal aanbieders van een Baclofen behandeling lijkt langzaam toe te nemen, maar de terughoudendheid blijft zolang men kan blijven zeggen de resultaten van de UvA studie af te wachten. In de Nederlandse verslavingszorg blijft veel weerstand tegen Baclofen zoals te lezen is in deze update. Dat leidt tot soms (vaak?) schrijnende situaties. Het hoofd laten hangen heeft geen zin, meer focus op positieve aanknopingspunten wel. De spiraal naar boven vinden, stap voor stap. Steeds meer de regie in eigen hand nemen, omdat je als mens veel kan, ook al lijkt ‘alcohol even de baas’.

Schrijnend verhaal

Recent deelde iemand met mij via deze website de volgende schrijnende ervaring. De persoon in kwestie kreeg van de verslavingsarts een bescheiden dosering (30 Mg) Baclofen voorgeschreven. Toen dit geen effect bleek te hebben (de arts dient als geen ander te weten dat Baclofen alleen in hogere doseringen werkt) besloot de patiënt de dosering te verhogen tot 70 Mg. De behoefte aan alcohol verdween. Resultaat was dat de persoon een maand de alcohol kon laten staan na 25 jaar verslaving. Zelfs de behoefte om te roken verdween. Tijdens de controle bij de verslavingsarts was deze uiterst ontstemd over het eigen intiatief van de patiënt. De dosering Baclofen werd niet naar 70 Mg aangepast en korte tijd later begon de patiënt weer te drinken. De patiënt had nog gepoogd Baclofen via internet te kopen in de VS, maar dat was niet gelukt. Dit relaas vertelt alles. Het schokkende gebrek aan (medische) ethiek bij een verslavingsarts, de onvermijdbare verdenking die hij zo over zichzelf afroept dat het hem eigenlijk gaat om eigen autoriteit en broodwinning, en dus niet de gezondheid van de patiënt!, en het op onverantwoorde wijze vergroten van het risico dat mensen medicijnen gaan kopen via internet. Acceptabel voor een land als Nederland?

Clear Mind Amsterdam

Dan was er eind 2014 zowaar de aankondiging dat er een nieuwe kliniek ging starten met een behandeling met Baclofen: Clear Mind Amsterdam. Ter ere daarvan een radio-interview met de directeur Cees Smook (die ik ook eens heb ontmoet). Hij wilde een antwoord geven op wat hij het ‘draaideur’ fenomeen noemt bij de bekende klinieken. Door ineffectieve behandelingen gaat de patiënt binnen de kortste keren weer door dezelfde deur naar binnen als waar hij, na ontslag, naar buiten is gegaan. En dat zorgt er dan weer voor dat deze klinieken steeds opnieuw geld blijven verdienen aan dezelfde patiënten. (Niet zo’n gekke veronderstelling kijkend naar het hierboven aangehaalde verhaal, en bovendien roepen deze klinieken dat beeld echt helemaal zelf over zichzelf af). In januari van dit jaar is Clear Mind Amsterdam alweer gestopt, zonder opgaaf van reden. Ik vermoed dat het ‘roeien tegen de stroom in’ al snel te veel werd.

Brijder kliniek pareert kritiek

Reden voor een van de zich aangesproken voelende klinieken Brijder om van zich af te bijten via een NoGopublicatie op hun website. Daarin wordt uitgelegd waarom Brijder geen gebruik maakt van Baclofen bij de behandeling van alcoholverslaving. Prima, maar het betoog rammelt werkelijk aan alle kanten. Is de auteur nu echt zo slecht op de hoogte? Er worden oude onderzoeken aangehaald alsof er in Frankrijk geen recente wetenschappelijke dubbelblinde onderzoeken zijn gedaan die allen (!) indrukwekkende resultaten hebben laten zien. Het aangehaalde Amerikaanse onderzoek betreft een groep personen die slechts 30 Mg Baclofen kregen toegediend, geen werkzame dosering bij de behandeling van alcoholverslaving. Niet gek dat dit niets heeft opgeleverd, geen argument om Baclofen niet toe te passen. Brijder vervolgt aan te voeren dat er bewezen effectievere medicijnen zijn. Refusal als eerste. Een medicijn dat je doodziek maakt als je alcohol drinkt. Effectief?! Het zwaktebod onder de medicijnen. Dan Campral, dat volgens de officiële bijsluiter bij 25% van de mensen de trek in alcohol vermindert. Het zijn juist argumenten om naarstig op zoek te gaan naar wat beters, met het belang van je patiënten voor ogen.

Nog meer nuance inzake Baclofen

Voorts wekt Brijder de suggestie dat Baclofen te vergelijken is met benzodiazepinen (de Valium-achtigen). Om twee redenen niet juist: 1) Baclofen geeft geen euforische roes zoal Diazepam, Oxazepam e.d. en 2) je hebt van Baclofen niet steeds meer nodig om hetzelfde effect te verkrijgen. Sterker nog, van een hoge dosering, waarbij onverschilligheid ten aanzien van alcohol ontstaat, kan typisch afgebouwd worden naar een lagere onderhoudsdosering. Bovendien, je kunt van Baclofen slaperig worden, maar het zorgt niet voor verlies aan scherpte zoals bij alcohol en Valium. Opmerkelijk dat Brijder zegt ervaring te hebben met mensen die verslavingsverschijnselen vertonen in het gebruik van Baclofen, een medicijn dat de typische kenmerken van een verslavend middel ontbeert (euforie, steeds meer, ontwenning). En als het dan toch zo zou zijn, kan je dan niet beter verslaafd zijn aan een middel waarmee je normaal kunt functioneren en dat niet zorgt voor een algehele lichamelijke en geestelijke aftakeling zoals bij alcohol en Valium. Alle Franse universitaire onderzoeken hebben beperkte bijwerkingen van Baclofen laten zien, ook in hoge doseringen (meer dan 150 Mg/dag) en de Franse medische autoriteit heeft Baclofen als medicijn tegen alcoholverslaving erkent, zodat iedere Franse huisarts het inmiddels mag voorschrijven. Zo is het juiste en genuanceerde verhaal over Baclofen geschreven door iemand die geen enkel ander belang heeft dan informatie doorgeven opdat mensen er wat aan hebben.

Touwtjes zelf in handen nemen

Brijder heeft het beste voor met haar patiënten door Baclofen juist niet toe te passen. Ongeloofwaardig en voor hen die beter weten versterkt dit alleen maar het vermoeden dat Brijder die ‘draaideur’ niet zo erg vindt. Ethisch natuurlijk verwerpelijk in haar ergste soort, maar waar geen wil is, is geen weg. De verandering kan komen als de Baclofen studie van de UvA de effectiviteit van Baclofen zou bevestigen, met alle nuances die daarbij horen. Hiermee zou een belangrijk excuus voor de klinieken komen te vervallen. Misschien staan de klinieken niet te juichen, maar de patiënten krijgen de betere kans die ze verdienen en Nederland kan de hoofdrol krijgen in een wereldwijde doorbraak. Laten we hopen dat dit nu snel gebeurt. Intussen is het dan zaak zo veel mogelijk de touwtjes zelf in handen te nemen, het gaat immers om jouw gezondheid. Er zijn nog steeds voldoende mogelijkheden. Ook in Nederland zijn er klinieken die Baclofen toepassen en welwillende huisartsen, maar vooral als jij wilt en bepaalt.

Voor vragen kun je contact met me opnemen via het contactformulier.

 

 

Geen reacties

Franse Baclofen limiet ter discussie

Maximale Baclofen dosering sluit grote groep patiënten uit. Maar Nederland moet nog steeds jaloers zijn.

Frankrijk gaat voorop

france

Baclofen? Vive la France

Als het om nieuws over de inzet van Baclofen bij alcoholverslaving gaat, moeten we nog steeds in Frankrijk zijn. Daar vindt het voorhoedegevecht plaats om Baclofen in de strijd tegen alcoholisme zo breed mogelijk geaccepteerd te krijgen. De Franse medische autoriteit heeft Baclofen geregistreerd als medicijn tegen alcoholverslaving (12 juni 2014) zij het met een maximum dosering van 300 Mg per dag. Deze registratie betekent dat huisartsen in Frankrijk Baclofen mogen voorschrijven in de behandeling van alcoholafhankelijkheid, waar dit Nederland, door het ontbreken van deze registratie, juist tot grote terughoudendheid leidt, zelfs bij verslavingsartsen. Recent is een case studie gepubliceerd waaruit blijkt dat de maximering van de dosering een aanzienlijke groep alcoholverslaafden uitsluit, domweg omdat zij een hogere dosering nodig hebben om baat te hebben bij een behandeling met Baclofen.

Dood drinken of Baclofen?

Het is niet verwonderlijk dat de groep alcoholverslaafden die baat hebben bij een hogere dosering Baclofen bestaat uit zware alcoholisten. Een fles sterke drank of meerdere liters wijn of bier per dag. Het lijkt mij een routine die snel zal leiden tot algehele fysieke en mentale aftakeling dat een vroegtijdig einde zal inluiden. Dit is direct het argument om iedere limiet aan de dosering van Baclofen ter discussie te stellen. Baclofen heeft bijwerkingen, vaak mild en van voorbijgaande aard, maar als het alternatief je letterlijk dood drinken is, dan lijkt mij de zaak toch beklonken. Bij een fles whisky per dag hoeven we niet te spreken van bijwerkingen en is de destructieve werking van deze overvloed aan alcohol op het menselijk lichaam reeds lang aangetoond.

Hoge dosering

Bovendien zal de Franse medische autoriteit op de hoogte zijn van steeds meer proefondervindelijk bewijs dat Baclofen juist in hogere doseringen kan leiden tot een onverschilligheid ten aanzien van alcohol, zelfs bij onverbeterlijke zware alcoholisten. Dan zou ik misschien niet iedere huisarts doseringen boven 300 Mg laten voorschrijven, maar de registratie ook boven 300 Mg laten bestaan zolang de behandeling plaatsvindt door gespecialiseerde verslavingsartsen die de behandeling intensief begeleiden. Iedereen heeft recht op een behandeling met Baclofen, ook, of misschien zelfs juist, de groep die het zwaarst door een alcoholverslaving getroffen is.

Nederland

In Nederland zouden we ons gelukkig prijzen als we al zo ver waren als in Frankrijk. Met de Franse erkenning van Baclofen zouden we hier een grote groep mensen een betere kans kunnen geven dan met de medicijnen die hier het predicaat hebben te helpen bij een alcoholverslaving. De veel gehoorde positieve werking op angst en paniekklachten bijvoorbeeld, die vaak ten grondslag liggen aan een alcoholverslaving en die al optreedt bij veel lagere doseringen. Ook bij de meerderheid van stevige drinkers die wel al baat hebben bij doseringen tot 300 Mg per dag zou de haan victorie kraaien met de Franse situatie. Geen gebedel meer bij de huisarts of frustrerende zoektochten naar verslavingsklinieken die verstokte en achterhaalde dogma wel durven loslaten.

Geduld

De acceptatie van Baclofen als geregistreerd medicijn tegen alcoholverslaving in Nederland wordt een kwestie van geduld hebben, helaas. Intussen zullen we het moeten hebben van een paar verslavingszorginstellingen en huisartsen die hun gezond verstand gebruiken en hun verantwoordelijkheid nemen. Gelukkig worden dat er wel steeds meer en wordt de kans kleiner dat iemand die een behandeling met Baclofen wil dat recht ontzegd wordt. Olivier Ameisen vond dat onethisch en daarin heeft hij nog steeds gelijk. Vive la France? Hup Holland!

2 reacties

Het smeult zelfs niet meer

Een jaar abstinent

Volgens de kenners behoor ik nu tot de selecte groep van mensen die een alcoholverslaving weten te overwinnen. Het criterium is minimaal een jaar onthouding van alcohol (abstinentie). Volgens de statistieken slaagt hooguit 10% hier in. En het zal altijd een levenslang gevecht blijven. Lege flesMaar misschien is de een de ander toch niet en zit in het niet of onvoldoende onderkennen van verschillen tussen alcoholisten wel een verklaring voor het geringe succes van de toegepaste behandelmethoden. Maar één ding is zeker, de kern voor het vinden van een blijvende oplossing zit in het aanpakken van de oorzaak van het probleem.

Jellinek en SolutionS

Twee keer heb ik de Jellinek kliniek van binnen meegemaakt. Tijdens de intake maakte men zich vooral druk over mijn angststoornis. Niet in de zin van hoe deze een oorzaak zou kunnen zijn van de drankprobleem, maar of het hun standaard behandeling in de weg zou kunnen staan. Een behandeling die bestaat uit symptoombestrijding. Er was nauwelijks sprake van individuele aandacht, zelfs aan niet te missen trauma’s werd geen aandacht besteed. Stoppen met alcohol of andere drugs, daar ging het om. Leren weerstand te bieden aan trek bijvoorbeeld, in plaats van je verdiepen in de vraag waarom iemand trek heeft.

Uit onvrede met Jellinek ben ik ook nog bij SolutionS terechtgekomen, een van de bekendste privéklinieken in Nederland. De kennismaking met één van de behandelende psychiaters leverde direct een ongekend klef handje op. Niet de handdruk die je het vertrouwen geeft dat hier daadkrachtig je probleem opgelost gaat worden. Voor een behandeling wordt hier ook nog een eigen bijdrage van € 5.000,- gevraagd. Iedere waar zijn geld, maar over de kwaliteit van de geboden waar heb ik nog steeds grote twijfels. De schijn blijft dat er geld wordt verdiend aan de wanhoop van patiënten en hun familie. En dat de oprichter van SolutionS bij Harry Mens op TV zijn succesverhalen mag vertellen (ongetwijfeld voor een mooie vergoeding), strekt ook niet tot aanbeveling.

Medisch zelfexperiment

Omdat de behandelmethoden die voorhanden zijn in meerdere opzichten tekort schieten ben ik gedwongen geweest zelf een effectieve behandeling te bedenken en die op mezelf toe te passen. Een medisch zelfexperiment dus eigenlijk met de voor mij logische kenmerken waaraan een behandeling tegen een alcoholverslaving moet voldoen. Op de eerste plaats is dat op zoek gaan naar de oorzaak en dat aanpakken. En daarbij gebruik maken van hulpmiddelen die bewezen hebben het meest kansrijk te zijn. Het medicijn Baclofen in een voldoende hoge dosering, dat meer kans biedt dan gangbare alternatieven zoals Campral en Revia. Dat Jellinek en SolutionS het zo nadrukkelijk laten liggen was voor mij een extra motivatie om het zelf te doen.

Het was mij duidelijk dat mijn alcoholgebruik in mijn persoonlijke situatie een relatie had met slapen. Onderliggend was er mijn angststoornis die in mijn jeugd van slapen een soms traumatische ervaring had gemaakt. Om het helemaal complex te maken heeft het antidepressivum dat ik tegen mijn angststoornis gebruikte grote invloed op hoe ik het gebruik van alcohol ervaar. Ik ervoer minder effect van alcohol waardoor ik de neiging had nog meer te drinken.

Opnieuw leren slapen

Toen ik net begon met Baclofen merkte ik bij een dosering van slechts 30 Mg dat ik rustiger werd, een gunstig effect op mijn angststoornis zoals het antidepressivum heeft. Misschien kon Baclofen het betere alternatief zijn voor het antidepressivum. Bovendien heeft Baclofen als meest voorkomende bijwerking dat je slaperig kan worden. Overdag is dat een nadeel, maar ’s nachts is daar, zeker vanuit mijn optiek, niets op tegen. Omdat ik als eerste mijn slaaptrauma wilde aanpakken heb ik het grootste deel van mijn Baclofen dosering vlak voor het slapengaan genomen. Daarbij heb ik me er op ingesteld dat het niet gemakkelijk zou worden. Een jarenlang ingeslepen slaappatroon met veel alcohol vlak voor het slapen, zou vast en zeker tijd gaan kosten. De eerste weken had ik inderdaad te maken met een complete ontregeling van het slapen. Veel wakker worden en veel korte nachten. Maar iedere nacht zonder alcohol was een grote overwinning. Het leverde veel emotie op, wat mij een bevestiging leek van het traumatische karakter.

Uit de vicieuze cirkel

Op hetzelfde moment bouwde ik mijn antidepressivum af, wat ook bijdroeg aan de emotionele beleving van het opnieuw leren slapen. Iedere emotie komt harder binnen, zo goed als dat het antidepressivum bij gebruik iedere emotie afvlakt. De ellende van een verslaving is dat het verslavende middel hét remedie is om je weer snel beter te voelen als je vervelende ontwenningsverschijnselen hebt. Zo zit je gevangen in een lamlendige vicieuze cirkel. Slap en lusteloos nam ik veel te vroeg weer alcohol waardoor er zo maar weer een dag niets uit mijn handen kwam. Tijdens het leerproces van het nieuwe slapen doorbrak ik die vicieuze cirkel. De kick van de alcohol ’s avonds verving ik door de kick van het ’s ochtends nuchter wakker worden. Een ongekende sensatie.

Oorzaak oplossen

Na ruim een jaar zonder alcohol is mijn nieuwe slaappatroon helemaal ingeslepen. Daarmee is mijn behoefte aan alcohol ook volledig verdwenen. Ik heb de EMDR therapie voor traumaverwerking nog gedaan, maar merkte dat ik mijn slaaptrauma zelf al had verwerkt. Daarmee had ik de motor achter mijn alcoholverslaving uitgezet, de oorzaak opgelost. Baclofen is in mijn geval vooral een zeer belangrijk hulpmiddel gebleken. Het betere medicijn tegen mijn angststoornis én een hulpmiddel om te slapen. Welke mix van ingrediënten een verslaving veroorzaken en in stand houden, zal voor iedereen verschillend zijn. Het lijkt een kwestie van gezond verstand om de oorzaak te zoeken en die op te lossen. Bij symptoombestrijding blijft het vlammetje branden waardoor bij een aanleiding weer een uitslaande brand kan ontstaan. Wellicht dat daar ook de opvatting vandaan komt dat je tot een levenslange alcoholverslaving veroordeeld bent. Dat zegt misschien meer over de ineffectiviteit van de behandelmethoden dan dat het een vaststaand kenmerk is van een alcoholverslaving.

Een aantal mensen heeft mij laten weten dat zij baat hebben gehad bij Baclofen. Vaak door de zuchtremmende werking van het middel waarvoor het ook gebruikt wordt en waar het om bekend staat. Baclofen heeft mij persoonlijk op een andere manier geholpen, maar hoe dan ook, raad ik iedereen aan om Baclofen te gebruiken in de strijd tegen een alcoholverslaving. Het is de beste kans die er is. Er is steeds meer aanbod van behandelingen met Baclofen zonder (langdurige) klinische opname. Via de ‘Contact’ pagina kun je me benaderen voor advies.

2 reacties

Kick your Habits

Breaking habit“Behandelaars in de verslavingszorg moeten zich bij langdurig verslaafden richten op het doorbreken van drankgerelateerde gewoontes. Gewoontegedrag bij langdurige verslaving is bepalender dan het belonende effect van alcohol. Dat concludeert Zsuzsika Sjoerds in  haar promotieonderzoek.” Dit is de inleiding van een artikel op artsennet over een proefschrift van Zsuzsika Sjoerds waarop zij 15 oktober jl. promoveerde aan de VU in Amsterdam. Ik stuitte erop, toeval of niet, toen ik zelf iets wilde schrijven over het doorbreken van gewoonten (habits) bij het achter je laten van een alcoholverslaving. Stoppen met drank (drugs)? Kick your habits!

Gewoonten doorbreken

Door een mede ‘gedetineerde’ uit de Jellinek kliniek werd ik gewezen op het bestaan van de verslavingskliniek Sijthoff & Van Empel in Amsterdam. Zij gebruiken Baclofen bij de behandeling van verslavingen, en daar was ik toen (eind 2012) naarstig naar op zoek. Bovendien sprak hun aanpak mij aan: veel verslavingen zijn een (ernstig) uit de hand gelopen slechte gewoonte. Dat klinkt minder fatalistisch, hoopvoller. Een einde aan je verslaving maken betekent dat je die slechte gewoonte een schop moet geven. Jezelf een schop geven dus ook. Het blijft makkelijker gezegd dan gedaan, zeker als je je verslaving ingegraven hebt in de dagelijkse patronen, die voor iedereen verschillend kunnen zijn. Wat te denken als een groot deel van je sociale leven zich afspeelt in de kroeg, om maar een voorbeeld te noemen.

Oorzaak aanpakken

Bij mij speelde de gewoonten van alcoholgebruik zich af rond het slapen. Daarmee ben ik geen uitzondering. Veel alcoholisten drinken zich, al dan niet bewust, in slaap. Het is geen natuurlijke slaap, eerder een roes. Bij het ‘kicken’ van mijn ‘habits’ moest ik opnieuw leren slapen, zonder alcohol. Baclofen is geen ‘makkelijk’ pilletje dat dit even regelt, maar voor mij wel een doorslaggevend hulpmiddel. Dan nog blijft het hard werken. Het hielp enorm dat ik me er van bewust was dat ik mijn hersenen aan het herprogrammeren was. Inmiddels is die 25 jaar ingeslepen gewoonte eruit, heb ik de oorzaak van het probleem opgelost en is ‘geen alcohol gebruiken’ geen kwestie van doorzetten, het hoeft gewoon niet meer.

Verslavingen anders behandelen

Met haar proefschrift doet Zsuzsika Sjoerds een pleidooi om de behandeling van verslavingen te richten op het doorbreken van drugsgerelateerde gewoonten. Op grond van mijn persoonlijke ervaringen denk ik dat dit een verstandig advies is. Als we dit combineren met de inzet van Baclofen dan kunnen we veel mensen perspectief geven op een (veel) beter leven.

1 reactie

De moeder aller crises: de ethische crisis

the-da-vinci-code-300x187Het Baclofen verhaal zou uit een roman van de bestseller auteur Dan Brown (Da Vince code, Inferno) kunnen komen. Ook Olivier Ameisen, Renaud de Beaurepaire en later vele andere artsen krasten per slot van rekening aan de Da Vinci code. Zij trokken het heilig verklaarde in twijfel. Net als bij Dan Brown gaat het bij Baclofen om macht, status en heel veel geld wat verdedigd moet worden. Corruptie en omkopingsschandalen zijn al lang bittere realiteit geworden, ook binnen de gezondheidszorg. Het gaat niet om de beste behandelmethoden, maar om winstmaximalisatie. Het verkrampte vasthouden aan lang achterhaalde, meest nutteloze medicijnen behoort daar net zo goed bij als het blijven toepassen van achterhaalde therapieën. Uiteindelijk is een alcoholist, ook al klinkt dat niet aardig, voor een verslavingsarts een levenslange inkomstenbron. Helaas is dit niet een verhaal uit een fictie roman, het is de werkelijkheid.

Dit is de inleiding van een artikel in The Huffington Post (Duits nieuwsmagazine) waarin een toespraak van de Franse psychiater Renaud de Beaurepaire wordt geciteerd. De Beaurepaire is, net als Ameisen is geweest, voorvechter van Baclofen als medicijn tegen alcoholisme.

Op 15 januari was het een jaar geleden dat het nieuwsitem over Baclofen door EénVandaag werd uitgezonden. Het heeft mij sindsdien de bevestiging opgeleverd dat ook in Nederland geen werk gemaakt wordt van Baclofen. Degenen die het voortouw zouden moeten nemen doen het niet, degenen die zouden moeten volgen durven niet. Achter alle crises (banken, woningbouwcoöperaties, openbaar bestuur etc.) is sprake van een gemene deler: een gebrek aan ethiek: egoïsme, status, macht en geld zijn de bepalende drijfveren. Als het om gezondheid en welzijn gaat wordt de grens daarbij met nog één stap overschreden.

Het is maar de vraag hoe gelukkig je wordt van onethisch handelen. Bovendien komt onherroepelijk het moment dat de kritische vragen gaan komen nu de acceptatie van Baclofen met de dag groeit. Hadden we niet beter kunnen (moeten) weten? Dan wordt jezelf in de spiegel aankijken nog een stuk pijnlijker.

8 reacties

‘Giant step for mankind’ in 2014?

Man jump

In 2014 een sprong vooruit?

Mijn ziekenhuisopname in maart 2013 bewees nog eens dat het oppassen is met het gebruik van Baclofen in combinatie met te veel alcohol. Baclofen is een spierverslapper, alcohol heeft het zelfde effect en deze combinatie kan ernstige gevolgen hebben voor je ademhaling. Nadien heb ik een opmerkelijk herstel gehad. Met behulp van Baclofen heb ik de oorzaak van mijn verslaving uit de weg geruimd. Zoals bij elk probleem is dat de beste optie omdat het anders dweilen met de kraan open blijft.

Persoonlijk medisch experiment

Ik heb mijn persoonlijk medisch experiment doorgevoerd met het best denkbare resultaat. Baclofen is het veel betere alternatief voor Anafranil (antidepressivum) tegen mijn angststoornis. Veel minder bijwerkingen, minder last van spanning en geen behoefte meer aan alcohol. Het therapeutische deel van mijn behandeling was het doorbreken van een diep ingeslepen slaappatroon waarbij de alcohol een negatieve hoofdrol speelde. Het heeft moeite gekost, maar het scheelt de helft als je begrijpt waar je mee bezig bent. ‘Kick your habits’. Easier said than done.

Ghana

In Ghana heeft de Nederlandse tropenarts Ineke Bosman Baclofen bij toeval ontdekt als medicijn tegen alcoholisme. Sinds 2011 heeft zij circa 35 alcoholisten behandeld en onder behandeling. Tot dusver heeft de helft de alcohol voor langere tijd laten staan. Dat is een resultaat waar de klinieken in het Westen nog een puntje aan kunnen zuigen. Ze geeft geen hogere dosering dan 75Mg/dag omdat Baclofen eetlust bevorderend werkt. Dat is Ghana nu net geen prettige bijkomstigheid.  Natuurlijk ondersteun ik het Operation Clear Mind project graag (Facebook pagina, ‘Like’ if you like) onder andere met de realisatie van hun binnenkort te lanceren nieuwe website.

Doorbraak in 2014?

Het is te hopen dat de Baclofen studie van de UvA in 2014 tot een resultaat zal komen dat bevestigt wat steeds duidelijker wordt (internet, Frankrijk, Ghana): dat Baclofen tenminste een belangrijk hulpmiddel kan zijn bij de behandeling van verslavingen. Dat de risico’s ervan kleiner zijn dan die verbonden aan het voortduren van de verslaving. Het zou veel winnaars opleveren. De patiënten en hun familie, gecontroleerd gebruik van Baclofen en verlaging van de medische en maatschappelijk kosten van verslavingen. Artsen en verslavingsklinieken zouden hun terughoudendheid ten aanzien van het medicijn los kunnen laten en Nederland, Amsterdam, de UvA kunnen zich mondiaal op de kaart zetten met een baanbrekende rol met betrekking tot een ingrijpende verbetering van de verslavingszorg. Een mooie ambitie voor het komende jaar.

Geen reacties

Met Prozac aan de alcohol?

Alcohol en pillen klein

Alcohol en antidepressiva

Er zijn veel getuigenissen op internet te lezen van mensen die, zonder een alcohol verleden te hebben, in snel tempo een alcoholverslaving oplopen nadat zij begonnen zijn antidepressiva te gebruiken. Dat een antidepressivum een zekere mate van alcohol resistentie veroorzaakt heb ik ooit eens getracht uit te leggen aan een psychiater van een verslavingszorginstelling. Is het niet hoog tijd om de ‘kans op zucht naar alcohol’ toe te voegen aan de toch al lange lijst van bijwerkingen van antidepressiva?

Schieten met hagel

In Nederland gebruiken circa 1 miljoen mensen antidepressiva. Deze worden voorgeschreven voor tal van stemmingsklachten, naast depressies ook angst- en paniekstoornissen bijvoorbeeld. De specialisten zeggen het zelf: het is schieten met hagel. Meestal raak je het probleem en verminderen de klachten, maar de hagel treft ook van alles wat je niet raken wilt. Het bekendst is waarschijnlijk de sterk verminderende seks drive. De antidepressiva vlakken iedere emotie af, dus lijkt het logisch dat het de ‘high’ van alcohol ook afremt. Tenminste dat dacht ik toen ik het die psychiater probeerde uit te leggen. Maar nee, er stond toch op de sticker van het medicijn dat je op moest passen met alcohol omdat alcohol de werking ervan kan versterken.

Zucht naar alcohol

Maar het effect lijkt verder te gaan dan resistentie. Ik laat de technische uitleg achterwege, maar zowel antidepressiva als alcohol hebben invloed op de stofwisseling in de hersenen. Veel mensen vertellen dat het gebruik van hun antidepressivum een zucht naar alcohol veroorzaakt. Taalden zij voorheen niet naar alcohol, nu nemen zij het in grote hoeveelheden tot zich. Natuurlijk leidt dit tot allerlei problemen zoals geheugenverlies, persoonlijkheidsveranderingen en aantasting van de lichamelijke en geestelijke stabiliteit. Met uiteindelijk soms ingrijpende consequenties zoals het verlies van relaties, werk, inkomen en huisvesting. Als dit een bijwerking van antidepressiva kan zijn dan is het een zeer ernstige.

Waarschuwen

Een specialist op het terrein van mijn angststoornis heeft mij eens gezegd dat de hersenen het deel van het menselijk lichaam is waar we nog zeer weinig van weten. ‘Schieten met hagel’ wijst daarop. De precieze oorzaak aanpakken lukt nog niet. Het grote en toenemende aantal ervaringen met alcohol en antidepressiva moet dan tenminste aanleiding zijn hier snel wetenschappelijk onderzoek naar te doen. Gelet op de ernst van de zaak is het bovendien nu al verstandig om het mogelijke effect van antidepressiva op alcoholgebruik op te nemen in de reeds lange lijst van bijwerkingen van deze medicijnen. Deze waarschuwing (voor patiënten en artsen) kan nooit te veel zijn.

Ik heb deze bijwerkingen gemeld bij Lareb, het Nederlands Bijwerkingen Centrum.

4 reacties

Afkicken in Thailand of Ghana?

Drink spot klein

Drank kiosk in Ghana

Natuurlijk is het TV programma Verslaafd! van RTL 4 geen maatschappelijk betrokken televisie. Het gaat om kijkcijfers en dat lukt. Na Engeland en Zuid-Afrika gaat de verslaafde in de derde aflevering naar Thailand. Ze moet los komen van haar omgeving en Texel is dan niet ver genoeg. Ondanks deze exotische bestemming en luxe verblijf valt deze aan alcohol en cocaïne verslaafde vrouw in Nederland binnen een week terug in haar verslaving. Zo laat Verslaafd! nog eens zien hoe hardnekkig verslavingen zijn. Deze week heb ik een gesprek gehad met een behandelaar en arts van een niet commerciële verslavingskliniek in Nederland. Ze hebben me vooral verteld welke excuses ze hebben om bijna niets te doen met Baclofen. Ook ben ik in contact gekomen met een arts die in Ghana opmerkelijke successen boekt met Baclofen bij Ghanese alcoholverslaafden. Afkicken in Ghana. Veel goedkoper en veel meer kans op blijvend succes.

Verzuipen

Bizar hoe de gevestigde verslavingszorg orde zich druk maakt over alle onzekerheden die kleven aan een behandeling met Baclofen. Mensen die verzuipen in de alcohol waarschuwen tegen het gevaar dat ze kunnen verdrinken in de ondiepe sloot, Baclofen. Het middel is hier natuurlijk vele malen minder schadelijk dan de kwaal, maar daar gaat het niet om. Het gaat om de status en uiteindelijk het inkomen van professoren, artsen en behandelaars die dagelijks met verslaafden bezig zijn. Bottom line is dat belangrijker is dan de gezondheid en het welzijn van mensen die er vaak allerbelabberdst aan toe zijn, dat maakt het TV programma Verslaafd! wel duidelijk.

21 Euro per maand

Status speelt in Ghana geen rol. Geld wel, maar op een heel andere manier. Afkicken in Ghana met behulp van Baclofen kost € 21,00 per maand, wat voor de gemiddelde Ghanees te veel gevraagd is. Daar staat tegenover dat de patiënten van deze Nederlandse arts in 50% van de gevallen na twee jaar nog steeds volledig van de alcohol af zijn, waar de klinieken in Engeland, Zuid-Afrika en Thailand hun handen mogen dichtknijpen als ze 10% halen. Voor zo’n maanden durende behandeling betaal je bovendien tienduizenden euro’s en dat is precies de reden waarom we in de VS en Europa met de armen over elkaar blijven zitten afwachten. Omdat het zogenaamd allemaal eerst nog maar eens bewezen en wetenschappelijk dichtgetimmerd moet worden.

Eigen verantwoordelijkheid

Vechten tegen zoveel onwil, ingegeven door status, macht en geld, heeft geen zin. Dat heeft Olivier Ameisen al bewezen. Je kunt je eigen verantwoordelijkheid nemen. Zoals Ineke Bosman met Operatie Clear Mind in Ghana.

1 reactie

Translate »