Hieronder treft je een aantal links aan naar informatie over alcoholverslaving en Baclofen.
Op 15 januari 2013 heb ik meegewerkt aan een nieuwsitem over Baclofen en alcoholverslaving in het TV programma EénVandaag. Bekijk hier de uitzending: Nieuwsitem EénVandaag.
In de TV uitzending zijn alle betrokken partijen het er over eens dat er goed wetenschappelijk onderzoek gedaan moet worden naar het medicijn Baclofen. Wat is de werking van Baclofen als het gebruikt wordt bij de behandeling tegen alcoholverslaving? Het gaat daarbij om het gebruik van Baclofen in hoge doseringen over langere tijd. Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de Universiteit van Amsterdam (UvA) onder leiding van prof. Dr. Reinout Wiers. Meer informatie over dit onderzoek vind je hier: de alcohol-baclofen studie.
Iedereen die te maken heeft met (alcohol)verslaving – verslaafden, familie en vrienden, hulpverleners – raad ik aan het boek ‘Het einde van mijn verslaving’ van Olivier Ameisen te lezen. Het boek geeft veel inzicht in verslaving, vertelt het boeiende verhaal van de ontdekking van Baclofen en geeft veel informatie over het gebruik van Baclofen bij alcoholverslaving. Het boek is onder andere hier te koop voor slechts € 19,95: Bol.com.
Een realistische en zeer indringende documentaire is Drugged – High On Alcohol. Er zijn 18 miljoen mensen in de VS verslaafd aan alcohol, net als in Nederland circa 10% van de bevolking afhankelijk van hoe breed of eng je ‘verslaafd aan alcohol’ definieert.
Een interactieve website met veel informatie over alcohol en drugs: Foundation voor een Drugsvrije Wereld.
Frankrijk is het verst met de toepassing van Baclofen bij de behandeling van alcoholverslaving. De inspanningen van de Fransman Olivier Ameisen hebben hier ongetwijfeld toe bijgedragen. In de periode 2008 – 2010 is er in Frankrijk onderzoek gedaan bij 100 zware alcoholisten waarbij reguliere behandelingen geen resultaat hadden. Zij kregen hoge doseringen Baclofen (gemiddeld 147Mg per dag) gedurende twee jaar. Hun alcoholgebruik verminderde sterk (van ‘sterk verminderd’ tot ‘volledige abstinentie’) in 84% van de gevallen na drie maanden en in 62% na twee jaar. Ondanks dat betrouwbare onafhankelijke gegevens ontbreken scoren de gangbare behandelingen op zijn best 10% als het gaat om blijvende abstinentie. Deze behandelingen zijn ook nog eens langdurig, arbeidsintensief en duur. Uit het onderzoek bleek ook dat de bijwerkingen van Baclofen vaak voorkwamen, maar nog altijd als ‘mild’ aangemerkt werden. Ter vergelijking: ik gebruik 75Mg Baclofen (de helft van het gemiddelde uit het onderzoek), ben volledig abstinent (nu 6 maanden) en het enige bijverschijnsel waar ik af en toe last van heb is slaperigheid. Hier tref je een publicatie aan over dit Franse onderzoek: La Croix (gebruik Google Vertalen voor een acceptabele Nederlandse versie).
Er is een Canadese website over Baclofen waarmee de auteur de boodschap wil uitdragen in Canada en de VS: Baclofenblog.com ‘Baclofen saves lives’. Wij wisselen ervaringen uit waarmee we elkaar versterken.
In Duitsland is er het Baclofen forum en er bestaat ook nog een Baclofen Wiki.
Onderstaand een fragment uit de documentaire ‘Addiction’ waar aan de hand van hersenscans te zien is wat Baclofen doet met zucht, in dit geval de behoefte om cocaïne te gebruiken waartegen de verslaafde nauwelijks weerstand kan bieden.
Ik begrijp niet dat prof. Bakker het zo belangrijk vindt om te kunnen voorspellen bij wie het middel wel werkt, en bij wie niet.
En ondertussen zit mevrouw Trudy Tromp zijn onderzoek af te wachten, en wordt er bij de Jellinek al die tijd niemand in de gelegenheid gesteld het eens te proberen.
Trudy Tromp is verslavingsarts bij de Jellinek en heb zelf mijn bedenkingen bij haar deskundigheid en/of betrokkenheid. Ik geloof dat haar grootste interesse ook ligt op het gebied van het stoppen met roken, al is dat mijn persoonlijke indruk. In ieder geval kreeg ik een keer gigantisch op mijn kop toen ik het in mijn hoofd had gehaald om haar persoonlijk een email te sturen.
Ik kreeg daardoor niet meteen de indruk dat mijn welzijn het belangrijkste doel was. Ik ben veel later, nu reeds 4 jaar lang, overigens wel succesvol gestopt… met Champix (4 weken gebruikt) en daarna meen ik dat vooral de baclofen heeft gezorgd dat ik bleef stoppen. Na 100 pogingen in de 22 jaar daarvoor.
Ik gebruik baclofen eigenlijk voor mijn cocaineverslaving en ik gebruik dus minder… gebruik ik geeneens echt heel veel minder, maar ik gebruik nu wanneer ik wil, en 1 of 2 keer een gram per week. Maar ik heb voor 90% geen last meer van die vreselijke craving, die zucht waarvan je fysiek ook echt gaat shaken en supernerveus wordt, hetgeen volgens mij de echte ziekte in het verslavingsverhaal is. Ik vind het daarom moreel verwerpelijk om het je patiënten geeneens te laten proberen. Ik beschouw mijn gebruik nog wel als nutteloos, kostbaar en ziekmakend, maar ik heb veel meer rust wat geld en craving aangaat. Om te stoppen heb je geen wilskracht nodig, je kunt overigens
Het reptielenbrein wordt door de baclofen onderdrukt en ik kan nu gewoon 4 of 5 dagen 100 euro in mijn portemonnee bewaren. Ik krijg het gelukkig via de huisarts, ik slik ongeveer 40 mg als onderhoudsdosis tot soms 100 mg als ik wel last krijg van craving. Ik dronk vroeger ook veel alcohol, ik drink nog alcohol, maar ik drink het nu zoals niet verslaafden, ik vergeet echt 3 uur lang een nieuw biertje te pakken. Een snuif kan ik ook makkelijk 3 uur vergeten te nemen trouwens.
Ik vond/vind dat Trudy Tromp vreselijk dwars ligt, onnodig voorzichtig blijft en niet de 88 relevante referenties heeft bestudeerd die staan op het Nederlandse wikipedia onder baclofen
Bedankt voor je verhaal. Ik herken je ervaringen met Jellinek en ben het met je eens. Het belang van de patient staat niet centraal. Er is veel te weinig aandacht voor het individu bij de behandeling, terwijl de kern van een blijvende oplossing voor een verslaving het aanpakken van de oorzaak is, wat voor iedereen verschillend kan zijn. Dus waarom dan met oogkleppen op alleen de verslaving behandelen?
Dat Jellinek weinig tot niets doet met Baclofen geeft ook te denken. Ze roepen daarmee zelf de verdenking over zich af dat ze het vooral als een bedreiging zien. Zeker als je je bedenkt dat de alternatieve medicijnen weinig effectief zijn en het terugval percentage hoog is. Veel patiënten gaan op herhaling, het draaideur fenomeen. Het steeds opnieuw niet effectief behandelen van patiënten lijkt Jellinek niet erg dwars te zitten. Zolang verzekeraars blijven vergoeden…Ook daar vraagtekens. Maar het belangrijkste is dat het onethisch is patiënten de Baclofen optie te onthouden.
Wat jouw situatie betreft heb je goede en moedige stappen gezet. Helemaal er vanaf, van nutteloos, kostbaar en ziekmakend, zou de volgende stap kunnen zijn. Op zoek naar antwoord op de vraag waarom je toch nog die behoefte hebt?
Succes!
Hallo,
Ik ben net terug van 2 weken klinische Detox. Dit was mijn tweede opname. Na de eerste opname kreeg ik als zuchtremmer Naltrexon, ik had hier vervelende bijwerkingen van en merkte nauwelijks dat het een remmend effect op de zucht naar alcohol had. Ik heb het 10 maanden zonder ook maar 1 druppel drank volgehouden. Helaas door depressies (waar ik zeer gevoelig voor ben) weer een terugval. Na enig onderzoek op internet denk ik in Baclofen het juiste middel voor mij gevonden te hebben. Nu heb ik bij ontslag uit de kliniek een recept gekregen voor 3 maal daags 10 mg Baclofen. Maar hier zit geen opbouwschema bij. Ik vraag me af of 30 mg wel afdoende zal zijn.
Met vriendelijke groet,
Patricia Hoevenaars
Dag Patricia,
Excuses voor mijn late reactie. Wat die 30 Mg betreft, dat zet geen zoden aan de dijk. Een minimale dosering moet uiteindelijk (na opbouw) wel op 100/150 Mg liggen. Baclofen is voor mij ook nog effectief tegen angsten en helpt me ‘de zin erin te houden’. En dat zonder de vervelende bijwerkingen van antidepressiva.
Vriendelijke groet,
Sjoerd