Afwachten en laten verzuipen, of…?

Over één ding zijn alle geleerden het eens, alcoholisme is een wijdverspreid probleem en het is uiterst moeilijk om een blijvende oplossing te vinden. Geschat wordt dat één op de tien mensen een alcoholprobleem heeft zodanig dat het goed (normaal) functioneren in de weg staat. Bovendien slaagt hooguit 10% erin het probleem definitief het hoofd te bieden. In dit licht is het merkwaardig dat in Nederland zo veel scepsis blijft bestaan bij het meest veelbelovende, of mogen we inmiddels zeggen ‘succesvolle’, hulpmiddel dat er is: Baclofen. Het waarschuwen voor de onzekerheden van het gebruik van Baclofen terwijl het alternatief is dat men verzuipt in de alcohol.

Eerst maar eens grondig onderzoeken

Eensluidend klinkt het vanuit de Nederlandse verslavingszorg dat Baclofen als middel tegen alcoholverslaving (cocaïne, GHB) eerst grondig onderzocht moet worden. Dat lijkt een zorgvuldigheid waar niemand bezwaar tegen kan hebben. De kanttekening is echter dat in Frankrijk al heel wat onderzoeken hebben plaatsgevonden. Deze onderzoeken hebben overall aangetoond dat Baclofen in circa 65% tot abstinentie (langdurige geheelonthouding) leidt oplopend tot 85% als aanzienlijke vermindering van het alcoholgebruik wordt meegerekend. En dat dit bovendien pas wordt gerealiseerd bij hogere doseringen tussen 150 en 200 Mg per dag. De langere termijn effecten van het langdurig gebruik van Baclofen in een hoge dosering zijn niet bekend, daarvoor heeft het simpelweg nog aan voldoende tijd ontbroken. Als zwaarwegend argument staat daar tegenover dat als dit betekent dat alcoholisten doordrinken, hen de Baclofen behandeling onthouden wordt, we de lange termijn effecten van zwaar alcoholgebruik maar al te goed kennen: een algehele mentale en fysieke aftakeling tot de dood erop volgt. Kiezend tussen deze twee kwaden lijkt de optie te kiezen voor Baclofen voor de hand te liggen. Maar nog steeds is dit een noodgedwongen persoonlijke keuze voor de patiënt, die dit moet afdwingen, omdat de meeste behandelaars te voorzichtig blijven.

Baclofen als laatste redmiddel

put dempen

de put en het kalf

Dat blijkt ook uit het gangbare protocol dat Baclofen alleen ingezet wordt bij alcoholisten waarbij alle andere opties geen resultaat hebben gehad. Alcoholisten die bovendien zo veel schade hebben opgelopen aan organen dat doordrinken snel catastrofale gevolgen zal hebben. Bij minder acute levensbedreigende situaties worden eerste andere medicijnen ingezet, die ook effectief zijn en minder risico’s met zich meebrengen. De vraag is dan welke medicijnen dat zijn. Campral is een bekend medicijn dat als zuchtremmer wordt ingezet. Slecht één op de vijf mensen heeft hier baat bij. Ook in vergelijking met Baclofen is Campral dus weinig effectief. Met zo’n rapportcijfer mag het niet eens een serieus alternatief genoemd worden en zeker niet als excuus gebruikt worden om Baclofen niet voor te schrijven. Gaan we de put dempen als het kalf echt bijna verdronken is of grijpen we eerder in?

Is Baclofen verslavend?

Omdat Baclofen qua chemische samenstelling op de partydrug GHB lijkt bestaat er zorg dat Baclofen verslavend is. Niets is zeker, maar er is vooralsnog geen enkele aanwijzing dat Baclofen verslavend is. Sterker nog, het kenmerkende van een Baclofen behandeling is dat de dosering van een maximale dosering afgebouwd kan worden naar een lagere onderhoudsdosering. Dat heeft Olivier Ameisen in zijn boek ‘Het einde van mijn verslaving’ al beschreven. Bij een extreem hoge dosering van 295 Mg bemerkte hij dat hij onverschillig werd ten aanzien alcohol. Die onverschilligheid bleef bij zijn onderhoudsdosering van 125 Mg. Zelf ben ik afgebouwd van 125 Mg naar 50 Mg en als ik de Baclofen eens vergeten ben in te nemen heb ik geen ontwenningsverschijnselen ervaren. En ook hier geldt, al zou Baclofen verslavend zijn, is het dan net zo ondermijnend als een alcoholverslaving?

Ethische plicht

De grote terughoudendheid om Baclofen in te zetten bij de behandeling van een alcoholverslaving roept vraagtekens op. De povere resultaten van behandelingen zonder de inzet van Baclofen resulteren erin dat behandelingen regelmatig herhaald worden, vaak nog steeds zonder resultaat en tot wanhoop van alle betrokkenen. Behandelaars hebben op zijn minst de ethische plicht om de Baclofen optie voor te leggen opdat de patiënt en betrokkenen zelf de keuze kunnen maken. Het kan een gecalculeerd risico zijn om een behandeling met Baclofen te kiezen, als voortzetting van de alcoholverslaving het meest waarschijnlijke alternatief is. Liever onzeker pompen met Baclofen dan letterlijk verzuipen met de alcohol.

Omdat in Nederland weinig informatie over Baclofen en alcoholverslaving naar buiten komt hier de link naar de Franse Baclofen associatie www.baclofene.org waar wel regelmatig nieuws gepubliceerd wordt zij het in het Frans. Met de vertaler in je internet browser kom je een eind. Aan nieuwe ontwikkelingen zal ik hier en op Facebook aandacht besteden.